Terapia manualna dla logopedów w zaburzeniach artykulacyjnych – Klara Francuz-Matwiejczyk
Łódź, 02-03.03.2024

Opis

Zalety szkolenia:

• Język i terminologia znana logopedom
• Prowadzenie przez fizjoterapeutę i logopedę- osobę, która zna specyfikę pracy logopedy i fizjoterapeuty.
• Zaprezentowanie fizjoterapeutycznego spojrzenia w zaburzeniach logopedycznych
• Diagnostyka i techniki, które są dopasowane do potrzeb logopedów
• Nauka jak budować efektywny zespół fizjoterapeuta- logopeda
• Poznanie mniej znanych manualnych metod pracy z pacjentem, które mogą przyspieszyć lub dopełnić proces terapeutyczny

Dla kogo:

– studenci logopedii

– osoby rozpoczynające swoją przygodę z logopedią

– osoby, które chcą poszerzyć swój warsztat o techniki manualne, wiedzę fizjoterapeutyczną i szersze spojrzenie na problemy pacjentów

– dla fizjoterapeutów, chcących poszerzać swoją wiedza na temat problemów logopedycznych oraz współpracujących z logopedami

Kilka słów o mnie:

• Jestem fizjoterapeutą i logopedą oraz studentką osteopatii.
• W pracy zawodowej łączę̨ dwie specjalizacje. Głównie zajmuję się̨ zaburzeniami szyjnego odcinka kręgosłupa, stawów skroniowo- żuchwowych, krtani i aparatu artykulacyjnego oraz uwalnianiem napięć́ w ciele spowodowanych stresem i traumą. Doświadczenie zdobywałam w szpitalach, klinikach, poradniach specjalistycznych, hospicjach. Uczyłam się̨ od niezwykłych terapeutów, którzy inwestowali czas i energię w to, abym mogła coraz lepiej towarzyszyć́ pacjentom w ich powrocie do zdrowia.
• Jako logopeda pracuję głównie technikami manualnymi. Zwracam szczególną̨ uwagę̨ na prawidłową pracę języka, ponieważ̇ to właśnie język w ogromnym stopniu odpowiada za prawidłowy zgryz, kształtowanie zatok, prawidłowe ssanie, żucie i połykanie oraz mowę̨. Postawa ciała jest w nieodłączny sposób powiązana z symetryczną pracą języka i funkcjonalną pracą stawów skroniowo- żuchwowych.
• Jestem terapeutą metody czaszkowo- krzyżowej oraz terapeutą i diagnostą zaburzeń Integracji Sensorycznej.

1. Dyslalia okiem fizjoterapeuty

   a) Część teoretyczna:

• Wywiad – jako rozbudowana forma diagnozowania i szczegółowe poznanie historii pacjenta.
• Nieprawidłowa artykulacja- wyzwanie dla fizjoterapeuty i logopedy.
• Dlaczego występuje i czym może być spowodowana nieprawidłowa artykulacja? – nawiązanie do ciąży, porodu, pielęgnacji i rozwoju dziecka.
• Anatomia głowy, szyi, klatki piersiowej i jamy brzucha- funkcja i współpraca poszczególnych struktur anatomicznych -niezbędny zakres anatomii i fizjologii dla logopedy.

  b) Część praktyczna:

• Ocena budowy anatomicznej głowy, twarzy, szyi, klatki piersiowej – ważne punkty w obserwacji holistycznej pacjenta.
• Palpacja i ocena funkcjonowania wybranych struktur anatomicznych potrzebnych w terapii manualnej dyslali: mięśni, nerwów, powięzi, struktur kostnych.

2. Jak obserwować ciało pacjenta?
   
   a) Część teoretyczna

• Postawa i jej wpływ na ustawienie głowy oraz zgryz pacjenta.
• Obserwacja spontanicznej aktywności dziecka- jako źródło wiedzy o kompensacjach w ciele.
• Napięcie mięśniowe i jego wpływ na warunki orofacjalne.
• Zmniejszone czy zwiększone napięcie mięśniowe- jak badać, co obserwować, o co pytać rodziców?
• Ocena toru oddechowego i rozpoznawanie wzorców zaburzeń w ciele pacjenta.
• Zaburzenie połykania, żucia, gryzienia- jako problem globalnej pracy ciała.

  b) Część praktyczna

• Ocena postawy ciała.
• Ocena napięcia mięśniowego.
• Zabawy, ćwiczenia i techniki normalizujące napięcie mięśniowe w ciele pacjenta.
• Praca manualna nad torem oddechowym.

3. Terapia manualna- jak ją stosować w gabinecie logopedycznym?
   a) Część teoretyczna

• Omówienie przepon w ciele i ich funkcjonowanie.
• Napięcia zlokalizowane w obszarze klatki piersiowej i kręgosłupa- etiologia powstawania i ich wpływ na aparat artykulacyjny.
• Krtań, kość gnykowa i dno jamy ustnej- omówienie teoretyczne budowy oraz funkcji danego obszaru.
• Wędzidełko – ocena fizjoterapeutyczna oraz inne przyczyny skrócenia.
• Współpraca z fizjoterapeutą- jak się komunikować, w jakim obszarze może wspomóc terapię logopedyczną, jak stworzyć efektywny zespół terapeutyczny?

  b) Część praktyczna

• Badanie wybranych struktur oraz techniki pracy manualnej: przepona, klatka piersiowa, obszar szyi, czaszka i twarzoczaszka.

*BONUS!

4. Jeżeli starczy nam czasu

• Jak pracą manualną możemy wspomóc zaburzenia, które utrudniają nam terapię dyslalii: nawracający płyn w uchu, alergie i zatkany nos, problemy z zatokami, nadmierna pobudliwość pacjenta, nadwrażliwości w okolicy głowy i twarzy.